Najmłodsi i infekcje

Pożegnanie jesieni – pożegnanie infekcji?

Przeziębienie to infekcja wirusowa nosa i gardła – i jest to zdecydowanie najczęstsza choroba małych dzieci. Szczególnie powinniśmy uważać na nią w okresie jesienno-zimowym, kiedy dorosły układ odpornościowy – a co dopiero małych dzieci – wyjątkowo narażony jest na wszechobecne wirusy oddechowe. Pamiętajmy: jako, że znajdują się one na błonach śluzowych gardła i nosa, każde kaszlnięcie lub kichnięcie to potencjalny zaczątek choroby. A że trudno (o ile nie jest to niemożliwe) uniknąć kontaktu z drobnoustrojami (czy to na ulicach, w środkach komunikacji miejskiej, czy np. w przedszkolu) – czeka nas ciężka batalia o zdrowie brzdąca. Pamiętaj też, że to właśnie w dużych skupiskach ludzkich – czyli chociażby przedszkolach – najłatwiej o zarażenie poprzez dotyk.

Gorączka, czyli zostajesz w domu

Pierwszym objawem infekcji jest z reguły podwyższona temperatura, która osiąga wtedy wysokość 38 stopni Celsjusza. Jeśli wynosi ona 37, to znak, że organizm walczy – więc jeszcze nie ma powodów do paniki. Kolejnymi „stadiami”, czy raczej krokami „w głąb” stanu chorobowego są: katar (przechodzący z wodnistego w śluzowaty), kaszel (suchy bądź wilgotny) oraz suchość w gardle, czasem przybierająca bardzo ostrą postać, bardzo utrudniającą (poprzez ból) chociażby picie i jedzenie.

Kluczowe trzy dni

Pamiętajmy: o tym, czy choroba rozwinie się, decydują pewne warunki. Dlatego najlepiej poddać dziecko opiece w domu, gdzie trzeba zapewnić mu spokój, ciepło i odpoczynek – aby organizm mógł zebrać siły do walki.

W ten sposób istnieje realna szansa na opanowanie sytuacji w pierwszych trzech dniach. Bardzo bowiem możliwe, że brzdąc zapadł na „trzydniówkę” (najczęściej występuje u dzieci między 6 a 36 miesiącem), która po tym okresie musi ustąpić. Jej przebycie powoduje jednak, że następnym razem będziemy mieli pewność, że to nie ona (organizm uodparnia się na resztę życia). Zaopatrzmy się w leki odpowiednie dla wieku dziecka: najlepiej skonsultować się z lekarzem, choć ewentualnie można – w sytuacji awaryjnej – ograniczyć się do konsultacji w aptece. Zadbajmy też o odpowiednią wilgotność w domu, aby nie przesuszać błon śluzowych nosa – możemy zawiesić nawilżacze powietrza, lub po prostu położyć mokre ręczniki na kaloryferach. Przy zatkanym nosie można też pomyśleć o naparze z rumianku (przy inhalacji pamiętaj o zachowaniu ostrożności). Dobrym krokiem na początek jest ciepła (ale nie gorąca) kąpiel, aby zagrzać organizm. Starszym dzieciom oczywiście podajemy herbatę z sokiem (np. z aronii).

Najlepszy lekarz

Zwolnienie lekarskie na opiekę nad dzieckiem może otrzymać zarówno mama, jak i tata. Jedyny warunek jest taki, że dziecko nie może przekroczyć żelaznej granicy 14 lat. W ciągu roku  przysługuje nam 60 dni na opiekę nad wszystkimi dziećmi. Kwestia wynagrodzenia też jest jasno określona przez prawo – przysługuje nam za te dni 80% pensji, na jaką normalnie możemy liczyć. Zawsze też można skorzystać z innych możliwości – poprosić o pomoc babcie dziecka (czyli nasze mamy) lub inne bliskie nam osoby. Pamiętajmy jednak, że takim „prezentem” możemy obciążać tylko osoby, które wcześniej zdeklarowały chęć pomagania nam w tego typu sytuacjach.

Walka przez odżywianie

W zależności od wieku dziecka, różnie wygląda sprawa niezbędnych dla niego składników odżywczych i ich źródeł. Starsze dzieci mogą spokojnie polegać na takich domowych specjałach, jak mleko z miodem czy syrop z cebuli i miodu. Kiedy jednak mamy do czynienia z mniejszym dzieckiem, należy być bardziej ostrożnym w doborze specyfików. Podczas gorączki dziecka karmionego piersią należy kontynuować karmienie, a nawet zwiększyć jego częstotliwość. Pamiętajmy jednak, żeby nie zmuszać dziecka do jedzenia! Malec karmiony mieszanką z butelki powinien tymczasem otrzymywać także odpowiednie dla niego wody mineralne. Kluczową bowiem kwestią jest uzupełnianie płynów. Z biegiem czasu maluch będzie mógł (o ile już mu wolno) zjeść coś bardziej treściwego, jak tartą zupę jarzynową. Kiedy dziecko otrzymuje antybiotyk, potrzebuje odbudować zniszczoną florę bakteryjną – pomoże mu w tym karmienie piersią oraz (skonsultowane z lekarzem) preparaty probiotyczne (pamiętajmy, dziecko nie od razu może sięgać po jogurt czy kefir). Mleko i jego pochodne nie mogą być podawane przed i po przyjęciu antybiotyków (plus-minus dwie godziny), ponieważ dobroczynne bakterie w nich zawarte giną w kontakcie z lekiem.

Podstawowe zasady

Jeśli kąpiemy dziecko z gorączka, pamiętajmy – temperatura wody nie może być za niska ani za wysoka – podobnie, jak temperatura panująca w łazience. Co do spacerów i świeżego powietrza – jeśli maluch ma gorączkę są one wykluczone; jeśli cierpi jedynie na katar – można wyjść na krótki spacer, ale tylko z dobrze ubranym dzieckiem. Kiedy jest zła pogoda zrezygnujmy z takich wypraw, ograniczając się do otworzenia okna na krótki czas.

A co potem?

Po przebytej chorobie nie powinno się od razu rozszerzać diety niemowlaka, gdyż grozi to alergią. Dziecku już zaprzyjaźnionemu z owocami warto dawać te bogate w witaminą C i błonnik, ponieważ trzeba jak najszybciej wzmocnić układ odpornościowy i odbudować florę bakteryjną. I jeszcze jedna uwaga – nawet jeśli dziecko szybko wróci do zdrowia, nie śpieszmy się z ponownym wysyłaniem go do  przedszkola – dajmy mu co najmniej owe wspomniane wyżej trzy dni, aby jego organizm miał szansę się wzmocnić.