Owulacja

Owulacja, jajeczkowanie (fr. ovulation od ovule - jajeczko; z p.łc. ovulum od ovum - jajko) – to uwolnienie dojrzałej komórki jajowej ze znajdującego się w jajniku pęcherzyka Graafa do jajowodu lub jamy ciała u kobiet i samic ssaków. W jajniku równocześnie dojrzewa wiele pęcherzyków, ale tylko jeden z nich uwalnia oocyt (komórkę jajową), która dopiero wtedy kończy swoje dojrzewanie.
Owulacja jest podstawą do zajścia w ciążę, zaczyna się około 14 dnia w 28-dniowym cyklu, tj. około 14 dni przed początkiem miesiączki.

Jajeczkowanie zachodzi w wyniku działania hormonów, które są sterowane przez wydzielane przez przysadkę mózgową dwie gonadotropiny: FSH (folikulostymulina) i LH (hormon luteinizujacy). Poziom tych hormonów kontrolują wydzielane przez pęcherzyk, a potem ciałko żółte, estrogeny. Podczas owulacji poziom FSH ulega zahamowaniu, za to poziom LH podwyższa się, dzięki czemu pęka pęcherzyk Graafa i uwalnia się gotowa do zapłodnienia komórka jajowa.

Objawy zaburzeń owulacji:

• nieregularne cykle;

• długie cykle;
  

• braki miesiączki, chociaż owulacja może nie występować również u kobiet regularnie miesiączkujących;

• nasilenie fizycznych dolegliwości zespołu napięcia przedmiesiączkowego - nabrzmiałe, obolałe piersi, bóle podbrzusza, uczucie zmęczenia i przygnębienia.

Owulacja przebiega w organizmie kobiety przeważnie bezobjawowo. Niektóre panie rozpoznają ten moment, czując ból w okolicy podbrzusza. Dlatego nie jest łatwo zauważyć braku owulacji.

Podstawowym badaniem przy zaburzeniach jajeczkowania jest sprawdzenie stężenia w surowicy krwi następujących hormonów: FSH, LH, estradiolu, prolaktyny, w 2-6 dniu cyklu miesiączkowego oraz monitorowanie cyklu przy pomocy badania USG.
Owulację można stymulować hormonalnie. Jej celem będzie uzyskanie prawidłowej liczby pęcherzyków.