Kampania Odmienny Stan - Odmienne Traktowanie

[mariloth]

Niedawno ruszyła ogólnopolska kampania społeczna "Odmienny stan - odmienne traktowanie". Jak mówią jej organizatorzy - cele jest uświadomienie ludziom, że kobieta w ciąży potrzebuje szczególnej troski, a ustępując jej miejsca np. w tramwaju, dbamy nie tylko o jej lepsze samopoczucie, ale przede wszystkim zdrowie jej dziecka.

Co Wy - przyszłe mamy - o tym myślicie? Jakie macie doświadczenia? Jakie sytuacje spotkały Was i każdego dnia spotykają w ciąży? Czy macie odwagę prosić o pomoc? Czy odmienny stan rzeczywiście wymaga odmiennego traktowania?

Zapraszam do dyskusji:)

[monia]

Bedac sama w ciazy bardzo czesto bylam mile zaskoczona tym ze na zwykle slowo prosze mozna wiele uzyskac.
Nie warto bac sie prosic o pomoc, o wolne miejsce. Wiem ze wiele kobiet boi sie reakcji otoczenia, dlatego nie warto egzekwowac swoich praw ze zloscia, wymagac ich, ale pewnie wiele mam wspomina tez miło gdy poprosily o pomoc i nikt im jej nie odmowil.
Wiem tez ze wiele z przyszlych mam spokalo sie z roznymi skrajnymi reakcjami, nie jestesmy w stanie nigdy tego przewidziec.
Mam nadzieje, ze wiele z Was ma w pamieci wiele takich przede wszystkim milych slow.

[liwa]

Dla mnie podróż komunikacją miejską to był koszmar:/ Było mi duszno i często musiałam wysiąść w połowie drogi, pooddychać świeżym powietrzem i wsiąść do kolejnego autobusu. Ponieważ moja ciąża przypadła na okres zimy, a ja długo byłam bardzo szczupła, większość osób nie zauważała mojego odmiennego stanu..

A ja jakoś nie miałam odwagi tłumaczyć, że jestem w ciąży i zle się czuję, więc proszę o ustąpienie miejsca... Do dziś miło wspominam sytuacje, kiedy ktoś ustąpił mi miejsca:) To naprawdę jest bardzo ważne dla kobiety w ciąży:)

[renia]

Najgorzej kobieta czuje sie przez pierwsze trzy miesiace ciazy i pod sam koniec.Niestety poczatkow ciazy nie widac i jesli same nie poprosimy o ustapienie miejsca to nikt tego nie zrobi.Jesli brzuszek jest juz widoczny to naprawde rzadko sie zdarza zeby nikt nie wstal i nie zaproponowal miejsca.Predzej ustapia kobiecie w ciazy niz osobie starszej.Ja staralam sie jezdzic w takich porach gdy nie bylo tloku.Gdy jednak zdarzylo mi sie jechac w zatloczonym autobusie to z regoly ustepowano mi miejsca.Pamietam tylko jedno smieszne zdarzenie kiedy starsza pani wrecz kazala bym ja ustapila jej miejsca a ja twardo powiedzialam nie .Miala troche glupia mine ale poszla dalej .Sa takie chwile kiedy trzeba byc twardym bo przeciez nie robimy tego tylko dla siebie ale tez dla naszego maluszka.

[domi]

Ja tez bardzo zle wspominam podroze komunikacja miejska. Nawet nie chodzi mi o ustepowywanie miejsca bo z tym nie bylo tak zle ale o zapachy. Higiena ludzi /a raczej jej brak/ pozostawia wiele do zyczenia.Przez to musialam czesto wysiadac .Odetchnac swiezym powietrzem i czekac na nastepny autobus lub tramwaj.

[kasiusB]

W pierwszej ciąży pamietam,że najczęściej mogłam liczyć na tą "okropną" młodzież W banku, na poczcie, w marketach czy w autobusie zawsze mi ustępowali lub przepuszczali. Pamiętam taką sytuację, gdy stojąc w kolejce za parą licealistów wręcz kazali mi iść usiąć i zawołali gdy była moja, a w zasadzie ich kolejka.
Za to pewna pani z córką mniej więcej w wkieku ok.13 lat bezczelnie wepchnęła się przede mnie i to w kasie pierwszeństwa! Skomentowałam to tak, że jej córka też kiedyś będzie na moim miejscu...
Zresztą kasy pierwszeństwa, też pozostawiają wiele do życzenia. W moim mieście jest tylko jeden market gdzie rzeczywiście panie na kasach i ochroniarze pilnują, żeby spełniały swoją funkcję.
Za to najbardziej dobijają mnie starsze panie obładowane torbami, które widzę na przystankach jak biegną gdy nadjeżdża tramwaj, a potem staną nad człowiekiem i wzdychają

Za to wczoraj spotkały mnie same miłe sytuacje. W toalecie w galerii handlowej jakaś miła pani przepuścila mnie w kolejce, a później w kawiarni coffe heaven pani, która mnie obsługiwała zaproponowała, że zorganizuje mi krzesło jeśli nie ma miejsca i zrobiła mi kawę priorytetowo mimo sporej kolejki A inni czekający nawet się nie buntowali!
I obyśmy takich ludzi spotykał jak najwięcej